Dzwon życia bije w uniwersyteckim szpitalu klinicznym

Pierwszy w dzwon życia uderzył wicewojewoda podkarpacki Paweł Bartoszek. Wyjawił, że z chorobą onkologiczną zmagał się 11 lat temu.

„Jestem żywym przykładem na to, że z rakiem można wygrać. To wyjątkowe uczucie móc zadzwonić i mam nadzieję, że dźwięk dzwonu będzie rozbrzmiewał bardzo często” – powiedział po tym, jak trzy razy uderzył w dzwon życia.

Dyrektor USK dr n. med. Janusz Ławiński zwrócił uwagę, że dzwon życia zachęca innych pacjentów i ich rodziny do wiary, że walka z rakiem jest możliwa i że warto dążyć do odrzucenia choroby, a personel medyczny mobilizuje do jeszcze większych starań w codziennej pracy na rzecz pacjentów.

„Jak wynika z obserwacji psychoonkologów, takie symboliczne pokazanie światu swojej radości oraz współdzielenie jej z osobami, które towarzyszyły podczas powrotu do zdrowia, ma ogromne znaczenie dla pacjentów. I to zarówno tych, którzy wyzdrowieli, jak i dla tych, którzy wciąż przebywają na oddziałach onkologicznych” – zaznaczył dyrektor szpitala.

Podkreślił, że dzwon niesie otuchę, nadzieję i daje wiarę, że nawet z tak groźnym przeciwnikiem można wygrać. „Zatem warto walczyć, nawet jeśli leczenie wydaje się niekiedy ponad siły” – przekonywał Ławiński.

Rzecznik szpitala Andrzej Sroka poinformował, że ceremonia bicia w dzwon po zakończonym leczeniu onkologicznym jest znana i praktykowana od wielu lat na całym świecie.

„Zapoczątkował to w 1996 r. amerykański kontradmirał Irve Charles Le Moyne. Na znak zwycięstwa z chorobą uderzył w okrętowy dzwon, a następnie podarował go szpitalowi w Teksasie, w którym się leczył” – przekazał Sroka.

Dodał, że w Polsce inicjatorem akcji jest pochodząca z woj. podkarpackiego prezes Fundacji „Pokonaj raka” Katarzyna Gulczyńska, która przekazała już 12 takich dzwonów. Są one kupowane z części funduszy pozyskanych z 1,5 proc. przekazywanych przez podatników dla organizacji pożytku publicznego. Trafiają do szpitali w całym kraju.

Zdaniem Gulczyńskiej dzwon życia jest symbolem nadziei, wytrwałości i pokonywania trudności.

„Jest on ostatnim punktem na drodze prowadzącej do wyzdrowienia, do momentu, w którym pacjent może z dumą uderzyć w niego jako znak zwycięstwa. Dźwięk dzwonu jest radosnym oznajmieniem tak dla pacjenta, jak i dla wszystkich, że kolejny etap walki został zakończony i nadeszły lepsze czasy” – podkreśliła Gulczyńska.(PAP)

Autorka: Agnieszka Pipała

api/ joz/